De Zonnebril van Snieklaas

Deze foto is genomen in het café van mijn tante Renée, langs de Nieuwstraat in Diepenbeek. Hoe dat café heette, weet ik niet meer, maar ik weet nog wel hoe mijn broertje en ik daar zaten. Twee ventjes, een stelletje armoezaaiers eigenlijk, helemaal in de geest van Toon Hermans' Snieklaas. We zaten te wachten op onze beurt, terwijl we kinderen één voor één een pakje zagen krijgen. Ik vroeg me af wat de Sint voor ons zou hebben. Misschien een autootje? Misschien gewoon snoep?

De Sint zelf maakte indruk, al was het niet op de manier die je zou verwachten. Geen grote rode mantel, maar iets dat meer weg had van een tafelkleed. En daarbovenop die zonnebril. Als kind viel me dat niet op. Waarom zou ik ook? De Sint droeg een zonnebril. Punt.

Pas jaren later, toen ik de foto in 2021 op Facebook postte, begonnen mensen er opmerkingen over te maken.

“Sinterklaas ziet eruit of hij een nachtje heeft doorgetrokken.”

“Dat is de rocker die u uw liefde voor muziek heeft aangewakkerd... Sint-Orbison, ofzo?”

“Was in de zomer precies.”

Ik heb sindsdien vaak naar die foto gekeken, en eerlijk, ik moest lachen. Waarom die bril? Misschien had de man onder de mijter schroom. Misschien probeerde hij incognito te blijven. Of misschien waren de TL-lampen in die zaal net zo genadeloos als de koude winteravonden waarin mijn broertje en ik ons in dat café bevonden.

Het was ook de tijdsgeest van eind jaren zeventig: alles mocht wat losser, wat eenvoudiger. Sint hoefde niet perfect te zijn, zolang hij maar cadeautjes had. Misschien was het juist die ongedwongen sfeer die deze foto zo uniek maakt. Een tafelkleed als mantel, een zonnebril als bescherming tegen... tja, wie zal het zeggen. Het paste bij een tijd waarin we het gewoon deden met wat er was, zonder te veel poespas.

Nu ik erop terugkijk, vraag ik me af wat ik zelf het meest mis: de magie van de Sint of de eenvoud van die tijd? Misschien allebei een beetje. Maar ach, met een zonnebril op zie je de wereld toch nét iets mooier, zelfs als het donker is.

© 2024 R. Ambroos – Najaarsbeschouwingen