k heb een haat-liefdeverhouding met online eten bestellen. Vooral het ‘liefde’-gedeelte is theoretisch, want in de praktijk is het meestal één grote ramp. Zoals die keer met de lasagne van Pizza Family die nooit arriveerde. Maar vandaag spande de kroon.
Deze keer was het Burger King. Ik had een strak schema en moest nog naar een jazzoptreden in Sint-Truiden. Slimme ik dacht: via de app bestellen, auto in, drive-in, eten pakken en wegwezen. Klinkt simpel, toch? Mooi niet.
Betaald via de app, aangekomen bij de drive. De app zei: “Scan de QR-code om je bestelling te activeren.” Probleem: nergens een QR-code te bekennen. Terwijl ik om me heen keek alsof ik verloren was in een doolhof, werd ik begroet door een stem uit de zuil. Alain. Mijn reddende engel. Dacht ik.
Ik legde Alain het probleem uit. Zijn antwoord? Een pauze van vijf seconden, gevolgd door: “Een code scannen? Euh… Dat hebben we hier niet.” Fijn. Alain schakelde hulp in van twee vriendelijke dames die minstens even verward waren als hijzelf.
“Voer de code manueel in,” was hun briljante idee.“Oké, welke code dan precies?”“Eh… Probeer gewoon je naam in te vullen.”
Dus ik typte mijn naam in. Resultaat? Een eeuwigdurend laadscherm dat vrolijk meldde: “Het verwerken van de bestelling duurt langer dan verwacht.” Geen verrassing als niemand weet wat ze met die bestelling moeten doen.
Toen kwam hun volgende meesterplan: “Misschien moet je even inloggen op onze WiFi.”Natuurlijk. Want wat is een fastfoodketen zonder een compleet netwerkprotocol voor een simpele bestelling?
Dus ik probeerde hun WiFi te verbinden. Eerst binnen. Geen succes. Toen werd ik vriendelijk naar buiten gestuurd, alsof het signaal daar ineens magisch beter zou worden. Daar stond ik dan, stuntelend met een telefoon die koppig bleef zoeken naar een verbinding.
Het eindresultaat? Helemaal niets. Gefrustreerd ben ik maar zonder eten vertrokken.
Op tijd in Sint-Truiden geraakt, gelukkig. En nu zit ik hier met een Achel Tripel het hele avontuur neer te pennen. Het lijkt wel alsof online eten bestellen voor mij een kosmische uitdaging is. Een experiment van het universum om te zien hoe lang het duurt voordat ik compleet door het lint ga.
Oh, en mijn geld terugkrijgen van Burger King? Dat is waarschijnlijk net zo’n mythe als die QR-code. Maar goed, dat is een verhaal voor morgen.
Reactie plaatsen
Reacties